از آنجائيکه اکسيژن هايپرباريک و درمان زخم، دو عضو غيرقابل تفکيک از يکديگر مي‌باشند، يک مرکز اکسيژن هايپرباريک بايستي شامل بخشهاي لازم جهت حمايت زخم بطور کامل باشد.
براين اساس مي‌توان اين مراکز درماني را به دو قسمت اکسيژن هايپرباريک و بخش مراقبتهاي زخم تفکيک نمود.
1)بخش اکسيژن هايپرباريک
اين بخش شامل سالن مربوط به محفظه‌هاي اکسيژن هايپرباريک مي‌باشد که با يک چشمه تأمين کننده‌ي اکسيژن حمايت مي‌شود.
اکسيژن مي‌تواند از دستگاه اکسيژن ساز يا محفظه اکسيژن مايع به همراه تبخير کننده و يا کپسول (سيلندر) اکسيژن تأمين شود که به وسيله‌ي فشار شکن مخصوص افت فشار از کپسول (135 ATA) به لوله‌هاي ارتباطي (5 ATA)، محقق شده و به محفظه هايپرباريک مي‌رسد.
در اينجا قادر خواهيم بود فشار داخل محفظه را به يک تا سه اتمسفر افزايش دهيم. با توجه به مدت زمان لازم جهت هر جلسه، وسايل صوتي تصويري جهت سرگرمي بيمار از ديگر وسايل لازم در بخش هايپرباريک مي‌باشد. مسلماً وجود ترالي احياء، DC Shock، ECG و داروهاي احياء در اين قسمت ضرورت دارد. آنتي استاتيک بودن کف سالن و وصل به چاه Earth و همچنين تخليه اکسيژن Exhaust (مصرف شده داخل) دستگاه به فضاي خارج نيز از ضروريات مي‌باشد.

2)بخش مراقبتهاي زخم
در اين قسمت لازم است اتاقهاي متعدد جهت شستشوي زخم، دبريدمان، تزريقات، فتوتراپي، ليزر و پانسمان به همراه کليه‌ي تجهيزات لازم موجود باشد تا بيمار پس از اجراي جلسه‌ي هايپرباريک، تحت اقدامات حمايت زخم قرار بگيرد.