مرکز تخصصی درمان زخم و اکسیژن هایپرباریک بهار
درمان با اکسیژن هایپرباریک یک درمان پزشکی است که از طریق تنفس اکسیژن 100% در یک اتاقک بسته در حالیکه فشار آن تا حداقل 1.4 اتمسفر تحت کنترل افزایش داده شده است موجب تقویت فرآیندهای بهبود طبیعی در بدن می‌شود. تاثیرات درمانی اکسیژن هایپرباریک شامل: 1- بازسازی عروق مویرگی و در نتیجه بهبود خون‌رسانی به موضع زخم. 2- انقباض سرخرگی و در نتیجه کاهش ورم بافتی. 3- اثرات ضد میکروبی خصوصا میکروب‌های بی‌هوازی که شایع و مقاوم در زخم های مقاوم به درمان هستند. 4- تعدیل سیستم دفاعی بدن در مقابل عفونت‌ها می‌باشد که همه این اثرات لازمه درمان زخم‌های مقاوم به درمان است.
بعضی از مشکلات و اختلالاتی که از اکسیژن پرفشار جهت درمان آنها استفاده می شود به شرح زیر است:
- اندیکاسیون‌های پذیرفته شده
- آمبولی هوا/گاز
- مسمومیت با گاز مونوکسید کربن
- سندرم کمپارتمان
- آسیب های ناشی از تصادف
- بیماری کاهش فشار محیطی (بیماری بندز)
- مشکلات و زخم ناشی از بیماری دیابت
- از دست دادن خون (آنمی)
- گاز گانگرن (قانقاریا)
- آبسه های داخل جمجمه
- عفونت بافت نرم نکروزه
- نکروز استخوان ناشی از رادیوتراپی و آسیب های بافتی ناشی از تشعشع
- عفونت راجعه استخوان
- اختلال در موفقیت گرافت و فلپ های پوستی
- سوختگی های ناشی از حرارت
- کری ناگهانی
- اندیکاسیون‌های در حال بررسی
- اوتیسم
- فلج مغزی
- بیماری لایم
- سردرد میگرن
- بیماری MS
- غرق شدگی
- بهبودی نتایج اعمال جراحی پلاستیک
- آسیب‌های ورزشی
- سکته
- آسیب‌های مغزی ناشی از ضربه
- فیبرومیالژیا
- سندرم خستگی مزمن
- آنسفالوپاتی سمی (توکسیک)
- آنسفالوپاتی ایسکمیک ناشی از هیپوکسی
- سندرم دیستروفی سمپاتیک رفلکسی (RSDS)