بیمار خانم 22 ساله که در تاریخ 29/4/88 در اثر تصادف رانندگی (موتورسیکلت) در ساعت 23:30 توسط اورژانس شهر به یکی از مراکز پزشکی مرکزی (Central) شهر اعزام می گردد و با تشخیص Multiple trauma بستری می گردد.

 24 ساعت بعد بیمار جهت ترمیم جراحات ساق راست پذیرش اتاق عمل می گردد. پس از عمل جراحی بیمار مدت 16 روز به دلیل عفونت و تب مقاوم به درمان تحت درمان آنتی بیوتیک های وسیع الطیف جدید و تعویض مکرر پانسمان روزانه قرار می گیرد و نهایتا به دلیل عدم پاسخ درمانی – تب – گانگرن و عفونت شدید ساق، آمپوتاسیون (قطع عضو) ساق از بابت جلوگیری از سپتی سمی جهت وی پیشنهاد می گردد اما توسط یکی از جراحان مشاور اکسیژن هیپرباریک (HBOT) به عنوان آخرین شانس جلوگیری از آمپوتاسیون پیشنهاد می گردد.

 بیمار در تاریخ 14/5/88 پذیرش مرکز گردید و پس از معاینات اولیه و تشکیل پرونده با تب 8/37 اولین جلسه HBOT را طی نمود و پس از دو جلسه تب بیمار قطع شد. طی جلسات مکرر رفته رفته عفونتهای سطحی زخم برطرف و بافت گرانوله (Granulation tissue) شروع به رشد در بستر زخم نمود و نهایتا پس از 11 جلسه روزانه درمان HBOT با قطع تب – بهبود کامل بستر زخم و آمادگی کامل جهت دبریدمان و گرافت پوستی از مرکز ترخیص گردید.

 بیمار پس از گرافت پوستی پس از چند روز مرخص گردید و فعلا قادر است با پای خود راه برود.

در صورتیکه بیمار در روزهای اول پس از جراحی گرافت پوستی، چند جلسه HBOT دریافت می نمود رشد و ترمیم بافتهای جلدی و گرافت بهتری می توانست داشته باشد. هم اکنون از مختصر رتراکسیون جلدی در پشت زانو شکایت دارد.