پانسمان (Dressing) عبارت از محافظت زخم با عوامل مختلف پوشاننده سطح زخم و لایه‌هایی از پارچه‌های استریل است. کنترل رطوبت سطح زخم از مهمترین عواملی است که می‌بایست در پانسمان‌ها مورد توجه قرار گیرد. رطوبت سطح زخم می‌تواند ناشی از فعالیت میکروارگانیسم‌ها و یا در غیاب عفونت، ناشی از تراوشات عادی بدن (اگزودا) که از جدار رگ‌ها نفوذ کرده و از سطح زخم خارج می‌گردند، باشد.

رطوبت سطح زخم می‌بایست در حد متعادل حفظ گردد. چرا که تراوشات زیاد، نه تنها مانع از بهبودی زخم می‌گردد؛ بلکه محیط رشد مناسبی برای میکروارگانیسم‌ها خواهد بود. از سوی دیگر، در غیاب رطوبت کافی روی زخم، سلول‌های سطح زخم دچار خشکی و مردگی پیشرونده می‌گردند که این شرایط نیز مطلوب نخواهد بود. ضمن آنکه تراوشات طبیعی زخم، حاوی فاکتورهای رشد سلولی می‌باشد که بهبودی زخم را باعث می‌شوند.

بنابراین در گام اولیه درمان که زخم عفونی است، شستشوی مکرر زخم و استفاده از پانسمان‌های جاذب مثل گاز استریل دارای اولویت است. در گام‌های بعدی پس از کنترل عفونت، حفظ رطوبت زخم ضروری است. این مهم با استفاده از ژل‌های مرطوب کننده و عواملی مثل گاز وازلین استریل که تثبیت کننده این ژل‌ها روی زخم هستند، ممکن می‌شود.