لیزر‌های کم توان بدون ایجاد حرارت توسط مولکول‌هایی در سلول به نام فوتواکسپتور جذب شده و آن‌ها را در فاز فعال قرار می‌دهند. طول موج‌های خاصی می‌تواند باعث فعال شدن این مولکول‌ها شود. این طول موج‌ها توسط هر منبع نوری می‌تواند ایجاد شود اما نور لیزر به علت ویژگی‌های خاص خود یعنی تک فامی، همدوسی و شدت بالا، تعداد فوتون‌های بسیاری را در اختیار سلول می‌گذارد و اثر بخشی آن به مراتب بیشتر از منابع نوری غیر لیزری می‌باشد.

لیزر از طریق مکانیسم‌های مختلفی از جمله وازودیلاتاسیون و افزایش سیرکولاسیون، افزایش درناژ لنفاوی، تاثیر بر پروستاگلاندین‌هایی چون a ,PCl2  PGE ,PGF2 و مهار سنتز برادی کنین‌ها و کاهش آزاد‌سازی هیستامین می‌تواند باعث کاهش ادم و علائم آن از جمله تورم، قرمزی، درد و التهاب شود. اثرات لیزر بر روی سیستم عروق شامل وازودیلاتاسیون، نئوواسکولاریزاسیون و ساخته شدن عروق جدید و ترمیم و رژنراسیون می‌باشد که در نهایت منجر به افزایش گردش خون و افزایش پرفیوژن در منطقه می‌شود. لیزر با مکانیسم‌های مختلفی باعث گشادی عروق می‌شود. در شبکه مویرگی با آزاد سازی هیستامین وفلج اسفنکتر‌های پره کاپیلاری باعث پر خونی منطقه می‌شود.

از طرف دیگر با افزایش متابولیسم هوازی و افزایش pH محیط و افزایش پتاسیم داخل سلولی منجر به وازودیلاتاسیون می‌شود. طول موج‌های قرمز و مادون قرمز نور لیزر، سیستم ایمنی را به طرق مختلف تحت تاثیر قرار می‌دهد که از آن جمله می‌توان به تحریک لنفوسیت‌ها در تمام رده‌های B,T,O اشاره کرد. دو رده مهم سلول‌های T، T Helper (CD4)و T Suppressor (CD8) می‌باشد که فعال شدن آن‌ها محتاج ماکروفاژها می‌باشد اما لیزر بدون حضور ماکروفاژ می‌تواند با تولید لنفوکین آن‌ها را فعال کند و در نهایت با تاثیر بر فعالیت فیبروبلاست‌ها و سنتز کلاژن باعث تسریع روند ترمیم زخم می شود.از این درمان می توان در ترمیم زخم های دیابتی، عروقی، فشاری و سوختگی استفاده کرد.

منبع: مرکز تحقیقات پوست و سلول‌های بنیادی
http://skinstemcell.ir/index.php/amoozesh/workshop/18-amozesh/2017-05-14-10-04-10/74-tamime-zakhm#tmSlider

دستگاه لیزر مرکز بهار