آقای 70 ساله مبتلا به دیابت با زخم پا با قطع انگشت پنجم پای چپ که با 11 جلسه اکسیژن هایپرباریک و پانسمانهای پیشرفته بهبودی یافت.
بیمار آقای ایرج – م 72 ساله که سابقه 25 ساله دیابت داشته و تحت درمان نامنظم با ضد دیابت های خوراکی (گلیبن کلامید BID) تا سال 1387بوده است.در اواخر سال 1387 بیمار متوجه نوروپاتی در اندام تحتانی خود با بروز زخم در پای راستش می شود. از آن موقع تحت درمان انسولینی قرار گرفته و زخم بیمار (پای راست) علیرغم درمانهای معمول زخم های دیابتیک بهبودی نیافته و پیشرفت می کند و منجر به آمپوتاسیون (قطع عضو) انگشتان 3و4و5 پای راست می گردد.
ولی نکروز و گانگرن و عفونت به شست پا و کف پا نیز توسعه می یابد.
و بیمار کاندیدای آمپوتاسیون(قطع عضو) پا از ناحیه زانو می گردد که با عدم رضایت بیمار به آمپوتاسیون(قطع عضو)، از مرکز درمانی فوق مرخص می گردد.
در تاریخ 12/7/1388 بطور مستقل به مرکز اکسیژن پرفشار (HBOT) بهار سپاهان مراجعه و پذیرش گردید.
بیمار آقایی 50 ساله می باشد که به دنبال دیابت به مدت 14 سال تحت درمان با ضد دیابتهای خوراکی بوده است. در این مدت بیمار دچار نوروپاتی دیابتیک می گردد بطوریکه حتی فرو رفتن تصادفی میخ در کف پا به عمق 2 سانتیمتر را نیز متوجه نمی شده. از حدود 2 سال پیش دچار زخمی در کف پا می شود که به عمق 2سانتیمتر و قطر یک سانتیمتر بوده و از ان موقع تحت درمان انسولین قرار میگیرد و زخم کف پا، با انواع درمانهای رایج تحت درمان قرار گرفته ولی موثر نبوده است.
آقای 65 ساله با سابقه 6 ساله دیابت تحت درمان انسولین + متفورمین
زخم 4 ماهه که در 3 بیمارستان تحت جراحی‌های مکرر و آنتی بیوتیک قرار گرفته و نهایتا به‌دلیل پیشرفت زخم و عفونت کاندیدای قطع پا از زیر زانو در هر 3 مرکز شده است.
در بدو پذیرش در مرکز اکسیژن هایپرباریک بهار
آقای 71 ساله با سابقه دیابت 30 ساله
زخم یک ماهه تحت درمانهای معمولی و آنتی بیوتیک تحت درمان انسولین و متفورمین
40 جلسه درمان اکسیژن هایپرباریک، 39 جلسه پانسمان، دبریدمان های پیشرفته و آنتی بیوتیک
در بدو پذیرش در مرکز اکسیژن هایپرباریک بهار